lunes, 4 de agosto de 2014

pum

Me hace gracia lo inesperada que puede llegar a ser la vida, que en un momento, con unas palabras, un suceso, pueda  llegar a cambiar tan de repente y sin siquiera avisar. A lo mejor las cosas no fueron por el camino que tu esperabas por una chispa, algo que brotó de la nada e hizo que todo fuese a la izquierda en vez de a la derecha.

Me hace gracia lo inesperado que es todo porque nunca sabes a qué atenerte ni qué esperar de nada ni de nadie, y lo equivocada que está la gente con respecto a ello.

viernes, 13 de junio de 2014

Quen dixo... ¿medo?


Yo, que solía acordarme de todo, llegó un momento en el que dejé de acordarme del color de tus ojos, y de tu voz. Recordaba vagamente la forma de tus labios pero ya no la manera en la que andabas o como fruncías el ceño cuando te daba el sol. Yo, que solía acordarme de todo todos los días, hubo un momento en el que me olvidé de cual era tu número de teléfono y cuál era el color de las paredes de tu habitación, también del número de tu casa (aunque me hubieras dicho que lo recordara por ser el número de un tal Rossi, italiano). Yo, que solía acordarme de todo lo que me decías, llegó un momento en el que ya no me acordé de dónde nos conocimos o de los veranos que pasamos juntos, del número de enfados que tuvimos y de todas las veces que nos besamos o nos quedamos hablando y sincerándonos el uno con el otro. 

Este es mi mayor miedo, olvidarme de ti. Quiero recordarlo todo, cada pelea y cada abrazo. Cada beso y cada sonrisa. Todo.
Pensando en que mi vida tiene un final, me da miedo la idea de no pasarla contigo. Eres mi persona favorita en todo el mundo.

martes, 27 de mayo de 2014

Over

Son muchas emociones y muchos recuerdos unidos entre sí, en un solo día, en un solo momento.
Son seis años de una vida compartidos con grandes compañeros que han ayudado a hacer más llevadero el camino.
Es una etapa, un ciclo que se cierra.
No puedo decir que, mirar al futuro me de vértigo, pero mirar al pasado aún más. Un precipicio de momentos que sabes que no se van a volver a repetir, y que solo te queda su esencia para saber que existieron.

Fueron unos muy buenos años,  rodeados de muy buena gente y con  muy buenos recuerdos. No mentiría si digo que dentro de 30 años puedo volver la cabeza a atrás y decir que fueron unos de los mejores años de mi vida.

domingo, 4 de mayo de 2014

E agora é cando, mentres andas de volta a casa, paras un momento e quedas mirando a paisaxe que se amosa ante ti. Sempre pasas por ali, pero nunca te das conta do que hai. E así pasa toda a nosa vida.


Dicimos que nos coñecemos, pero non temos nin idea de quenes somos.

martes, 29 de abril de 2014

jueves, 24 de abril de 2014

Cada uno tiene un amor, lo tuvo o lo tendrá. Cada uno quiso, a su manera. Cada uno puso todo su corazón en alguien. Yo te quise y te quiero a ti.
Te quiero de principio a fin. Desde tu primer mechón de pelo hasta tu dedo meñique del pie. Te quiero demasiado y también un poco más. Te quiero de frente, de espaldas, sentado o tumbado. Por eso también te quiero cuando tengo que ponerme de puntillas para poder darte un beso. Te quiero sin nada. Te quiero con todo. Te quiero cuando me abrazas para que no tenga frío, pero también cuando lo haces aunque tenga calor. Te quiero sin comparación, porque así nunca te querré lo suficiente y siempre te querré más. Te quiero por el color de tus ojos y la expresión que tienen cuando te ríes. Te quiero por tu forma de hablar y por tu sonrisa. Te quiero como quiero a el verano. Te quiero cuando te quedas pero siempre un poco más cuando te vas, por si acaso. Te quiero por ser tú y por no ser nadie más. Te quiero por poder ser sincero conmigo y por poderlo ser conmigo misma gracias a ti. Te quiero porque me sigo poniendo nerviosa cuando te veo, por eso, nunca dejo de mover la pierna cuando estoy sentada. Te quiero por hacerme llorar y hacerme reír, y hacerme llorar de la risa y saber donde tengo cosquillas. Te quiero por todo. Te quiero por nada. Te quiero sencillamente y complicadamente.  Cada uno quiere a su manera, yo te quiero de todas las posibles.

miércoles, 23 de abril de 2014

-

Con el tiempo verás que hay cosas que no se pueden cambiar, que los amigos vienen y van, que un día nublado puede cambiar y salir el sol en un momento inesperado (hoy se comprobó bastante bien). Con el tiempo verás que no todo es lo que parece, que la confianza es uno de los mejores vínculos que puedes  tener con alguien pero también uno de los peores (aunque yo prefiero quedarme con lo primero), que si caminas caminas y caminas, llegarás a tu destino. Con el paso del tiempo podrás ver, a veces con tristeza y amargura, como personas que quieres se van de tu lado y, también con el paso de éste, podrás apreciar, esta vez con alegria, como hay algunas que vuelven.

Sigo sin entender el gusto de la gente por joderlo y desordenarlo todo, por terminar cosas antes de tiempo y por buscar defectos donde no los hay. Todo esto no es más que un viaje, uno, de ida, y desgraciadamente, no hay vuelta. Así que aprovecha el mayor tiempo posible con las personas que quieres; no termines nada antes de que lo creas necesario, de lo contrario te puedes arrepentir en un futuro; sonríe, sonríe y sonríe, pero estate triste a veces, siempre se necesita un abrazo; di 'te quiero' cuantas veces creas necesario y a todas las personas que creas que merecen la pena; no mires atrás y no sueltes la mano del que va a tu lado.

En resumen... es solo un viaje.



martes, 22 de abril de 2014

Miedos y fallos

Todos tenemos miedos, nos guste o no. Todos acabamos sucumbiendo a algo por temor a una serie de consecuencias. Todos actuaríamos de forma inesperada ante ese sentimiento. Todos, cada simple y diminuta persona de este planeta. Cada uno de nosotros, tal y como somos, tenemos miedos.
Bien es cierto que algunos son más sencillos que otros; miedo a un animal o a la velocidad, son, digamos, miedos  evitables. Pero... ¿que hay de los otros, de los inevitables? ¿Y el miedo a la soledad, el miedo al desamor, el miedo al amor, el miedo al fracaso... a la muerte? Esos... independientemente de tus elecciones, los vas a tener que sufrir de un momento a otro.
Los miedos... ellos acaban controlando nuestra vida, lo cual, también da un poco de miedo.

miércoles, 16 de abril de 2014

Nunca me creí nada.. excepto las cosas que me decías tú. Y supongo que es por eso por lo que te he cogido tanto aprecio y tanto cariño durante todos estos años.

Algo bueno: las cerezas; algo mejor: tú.

miércoles, 2 de abril de 2014

///







 Algunas cicatrices son más profundas que otras. Aunque claro, también hay algunas que se ven y otras que no; unas que sangran y otras que ni siquiera llegan a hacerlo unas provocadas y otras accidentales; unas que duelen más y otras que duelen menos. Y no todas las que se ven son las más dolorosas.

miércoles, 19 de marzo de 2014

Let it be

Me pregunto si todo eso que escribió era sobre ti. Si detrás de todas esas palabras estaban escondidas las tuyas, o el color de tus ojos, o tu forma de hablar, o de caminar... cualquier cosa que te identificara. A veces la inspiración viene de la nada y a veces alguien te la da, me pregunto si eras tú el que se la daba.
No sé quién se la da a los demás, pero puede que en cierta manera tú me la des a mí.




Pienso que hay ciertas cosas que son de cierta manera por algo en especial, y creo que esto es algo así. Que estamos aquí y no allí por un razón concreta. Que somos así por algo. Que somos nosotros y no ellos o aquellos los que caminamos.

jueves, 13 de marzo de 2014

Pocas pecas y muchas penas

Yo, que me pongo nerviosa solo de pensar en el pasado y algo más al pensar en el futuro. Yo, según mis padres sin dos dedos de frente y según mi misma con uno por lo menos. Yo, que no tengo muchas esperanzas en mí pero más de 100 en los demás. Yo, que cuando hace sol me pongo contenta. Yo, que no tengo nada claro en mi vida excepto que no me gusta el zumo de melocotón. Yo, que hoy he vuelto a pensar en ti, y me he vuelto a poner nerviosa.

miércoles, 5 de marzo de 2014

Un texto que no es mío pero sí para vosotros.

Señoras y señores: Usen protector solar. Si pudiera ofrecerles un solo consejo para el futuro, sería éste: Usen protector solar. Los científicos han comprobado los beneficios a largo plazo del protector solar... mientras que los consejos que les voy a dar no tienen ninguna base fiable y se basan únicamene en mi propia experiencia. He aquí mis consejos: Disfruta de la fuerza y belleza de tu juventud. No me hagas caso, nunca entenderás la fuerza y belleza de tu juventud... hasta que se te haya marchitado. Pero, créeme, dentro de veinte años, cuando en fotos te veas a ti mismo, comprenderás, de una forma que no puedes comprender ahora, cuántas posibilidades tenías ante tí y lo guapo que eras en realidad. No estás tan gordo como te imaginas. No te preocupes por el futuro. O preocúpate, sabiendo que preocuparse es tan efectivo como tratar de resolver una ecuación de álgebra mascando chicle. Lo que si es cierto es que los problemas que realmente tienen importancia en la vida, son aquellos que nunca pasaron por su mente, de ésos que te sorprenden a las cuatro de la tarde de un martes cualquiera. Todos los días haz algo a lo que le temas. Canta. No juegues con los sentimientos de los demás. No toleres que la gente juegue con los tuyos. Relájate. No pierdas el tiempo sintiendo celos. A veces se gana y a veces se pierde. La competencia es larga, y al final solo compites contra tí mismo. Recuerda los elogios que recibas. Olvida los insultos (pero si consigues hacerlo, dime cómo). Guarda tus cartas de amor. Estírate. No te sientas culpable si no sabes muy bien qué quieres de la vida. Las personas más interesantes que he conocido no sabían que hacer con su vida cuando tenían 22 años. Es más, algunas de las personas más interesantes que conozco tampoco lo sabían a los 40. Toma mucho calcio. Cuida tus rodillas, sentirás la falta que te hacen cuando te fallen. Quizás te cases, quizás no. Quizás tengas hijos, quizás no. Quizás te divorcies a los 40. Quizás bailes el vals en tu 75º aniversario de bodas. Hagas lo que hagas, no te enorgullezcas ni te critiques demasiado. Siempre optarás por una cosa u otra como todos los demás. Disfruta tu cuerpo. Aprovéchalo de todas las formas que puedas. No le tengas miedo ni te preocupes de lo que piensen los demás, porque es el mejor instrumento que tendrás jamás. Baila. Aunque tengas que hacerlo en el salón de tu casa. Lee las instrucciones aunque no las sigas. No leas revistas de belleza, para lo único que sirven es para hacerte sentir feo. Juntos lo lograremos, algún dia un espíritu vendrá y te llevará hasta el final. Yo sé que te han hecho daño, pero yo estaré ahí esperándote, y estaré ahí sólo para ayudarte, cada vez que pueda hacerlo. Aprende a entender a tus padres. Será tarde cuando ellos ya no estén. Llévate bien con tus hermanos. Son el mejor vínculo con el pasado y, probablemente, serán ellos los que te acompañarán en el futuro. Entiende que los amigos vienen y se van, pero hay un puñado de ellos que debes conservar con mucho cariño. Esfuérzate en no separarte de algunos lugares y costumbres, porque cuanto más pase el tiempo, más necesitarás a las personas que conociste cuando eras joven. Vive en una ciudad alguna vez, pero múdate antes de que te endurezcas. Vive en el campo alguna vez, pero múdate antes de que te ablandes. Viaja. Tu también envejecerás, y cuando seas viejo, añorarás los tiempos cuando eras joven. No te hagas demasiadas cosas en el pelo, porque cuando tengas 40, parecerá el de aguien de 85. Pero hazme caso en lo del protector solar. ¡Somos libres!

viernes, 7 de febrero de 2014

Away with...

Coger un bus, bajarse, subirse a otro. Coger un bus, bajarse, subirse a otro. Repetir esta acción una media de cinco veces al día. ¿El objetivo? Ninguno en concreto, el simple hecho de distraernos de todo lo demás hace que nos movamos. Lo hacíamos, una y otra vez, ¿cuánto? ¿una vez a la semana? Mínimo. Nos ibamos a cualquier sitio simplemente por el gusto de ir, porque apetecía alejarse un poco de toda la semana. Igual que esa canción de Aerosmith que decía: "Solamente volaremos lejos de aquí, nuestros sueños y esperanzas están ahí fuera, en algún lado". Solia ser los domingos, y al volver... preparados para otros seis días de lo mismo, pero con la ilusión de que pasara rápido para volver a correr.
Algunos lo llaman desesperación, yo en cambio, suerte.


miércoles, 5 de febrero de 2014


Recorda que sempre hai momentos bonitos, e os mellores aínda están por vir. Non esquezas o valor dos pequenos xestos e das grandes persoas, moito menos dos seus ideales e dos seus corazóns. Pensa que pouca xente parecida coñecerás. Non te esquezas de min, que eu tampouco o farei de ti.

lunes, 13 de enero de 2014

Tal y como

Tal y como somos. Ahora mismo. En este momento. Sin que nada ni nadie nos cambie. Como de verdad somos. Lo que de verdad pensamos y lo que de verdad sentimos. Nada más. Solo eso. Mostrándonos reales ante todo lo demás, sin miedo, sin miedos, sin preocupaciones. Solo nosotros, ante todo lo demás. Uno, dos, tres. Respira hondo. Abre los ojos. ¿Ves? Eres de verdad. Esto es de verdad. Eres natural. Exactamente como eres, como quieres ser, y no como otros quieren que seas. ¿Te das cuenta? Se lo estás mostrando al mundo y... éste sigue girando. El mundo está como estaba.
Y ahora los días ya no parecen tan grises como antes, ni tus ojos tienen el mismo color. Ojalá los pudiera describir, una simple cosa... que parece tan imposible para mí. ¿Cómo empezar? ¿Qué decir primero? ¿El color? ¿Lo que transmitían? ¿Lo que se reflejaba en ellos? Supongo que... lo único que se me viene a la mente son un montón de palabras desordenadas, casi tanto como lo estaba mi cabeza hace un par de meses, y casi tan poco como lo está ahora.

sábado, 4 de enero de 2014

Ja-ja

Hay cosas que a pesar del paso del tiempo y de las diversas putadas con las que nos puede llegar a obsequiar el día a día, siguen intactas. Una de ellas; el sentido del humor. Algo que es casi tan importante como la cafeína, pero que muy pocos le dan la importancia que se merece. Y por eso nadie se pregunta, ¿a dónde iríamos a parar sin él?