Realmente, no sé por qué, pero las únicas alegrías en mi vida en este momento son el tabaco, la cafeína y la cerveza. Bueno, en realidad no, estoy rodeada de muy buenas personas que siempre han estado ahí (gracias), pero sinceramente, todas ellas las eclipsas tú. Y no sé si darte las gracias, porque no es bueno.
viernes, 30 de enero de 2015
Cinco bajo cero.
miércoles, 28 de enero de 2015
Sin poder
Empezábamos el día en la playa, tirados en la arena. Normalmente con una o dos cervezas en nuestras manos, o una botella de ron. Mirábamos al mar mientras le dábamos un trago a nuestra bebida, aprendimos a "desayunar" como los campeones. Después nos mirábamos y nos reíamos, nos reíamos mucho, a carcajada limpia, acordándonos de la noche anterior y tomando con humor los, probables, errores cometidos. No nos importaba, la cuestión era pasárselo bien.
Empezábamos a andar por las calles de la ciudad cuando la gente ya empezaba a llegar a la playa, y a veces, de camino a nuestra habitación, caía un tatuaje o piercing inoportuno. ¿Qué importa? Eran recuerdos, y ahí siguen.
Así, cada uno de nosotros, pasamos los días. O a lo mejor es como nos hubiera gustado pasarlos.
miércoles, 21 de enero de 2015
domingo, 4 de enero de 2015
Voltando...
Poderíavos dicir moitas cousas. Cousas como que as estrelas están ahí para ser vistas, e que as persoas que non as contemplan é porque non saben apreciar as cousas bonitas da vida. Poderíavos dicir tantas cousas que ao final non creo que vaiades a creer ningunha. É por iso, que non podemos confiar tanto en todo o mundo. Ao final, é certo, as únicas persoas nas que podemos confiar plenamente somos nós mesmos. E en moitos casos, nin sequera.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)